موضوع جالبی که توجه من رو در زمینه کار دامپزشکی دام کوچک جلب کرده استفاده از پنی سیلین 6.3.3 و سفتریاکسون برای درمان عفونت های شایع سگ وگربه در ایران است.با ذکر این موضوع که بنده در جایگاه علمی ای نیستم که بتوانم تعیین کنم استفاده از این انتی بیوتیک ها صحیح است یا خیر ، فقط به ارائه مطلب زیر میپردازم.
با رجوع به دارونامه های معتبر خارجی (مثل Plumb و BSAVA ) و همچنین کتابهای مرجع دام کوچک مثل Ettinger متوجه شدم در هیچ یک از اینها اهمیتی که به این دو انتی بیوتیک میدهند به قدر اهمیتی که ما به انها در ایران میدهیم داده نشده است . در ضمیمه های راهنمای استفاده انتی بیوتیک ها در بافتها ، هم  در کتاب اتینجر و هم در BSAVA حتی نامی از این دو انتی بیوتیک به عنوان انتخاب اول برده نشده است . در این منابع برای  انتخاب اول انتی بیوتیک در بیشتر بافتهای بدن به داروهایی مثل اموکسی سیلین ، آمپی سیلین ، کواموکسی کلاو ، سفالوسپورین های دیگر و خانواده فلوروکینولون ها اشاره شده است. به نظر میرسد این انتی بیوتیک ها بیشتر از درمان های رایج پزشکی وارد دامپزشکی در ایران شده و استفاده از انها با توجه به نادر بودن انجام تست های حساسیت باکتریایی، پایه علمی محکم و مشخصی ندارد. تمام منابع به صورت اسکن شده موجود است و همکاران گرامی در صورت تمایل میتوانند به ما ایمیل بزنند تا برای انها ارسال شود.