با وارد کردن ایمیل خود محتوای این صفحه به ایمیل شما فرستاده می شود
انصراف
درمان FIP (پریتونیت عفونی گربه‌سانان) با استفاده از GS-441524، رمدسیویر، مولنوپیراویر و سایر داروهای ضدویروسی دگرگون شده است؛ با این حال، همچنان پرسش‌هایی در مورد انتخاب دارو، عوامل پیش‌بینی‌کننده مرگ‌ومیر، مدت درمان، دوز مصرفی و درمان‌های کمکی باقی مانده‌اند.
این مطالعهٔ گذشته‌نگر روی ۱۰۸ گربه مبتلا به FIP با هدف شناسایی عوامل پیش‌بینی‌کنندهٔ مرگ‌ومیر کوتاه‌مدت پس از درمان با رمدسیویر تزریقی، GS-441524 خوراکی یا ترکیبی از هر دو انجام شد. اطلاعات مربوط به مشخصات بیمار، علائم بالینی، یافته‌های سونوگرافی شکمی، متغیرهای کلینیکوپاتولوژیک و یا تاریخ مرگ در طی ۸۴ روز پس از آغاز درمان (یعنی مرگ‌ومیر کوتاه‌مدت) یا تاریخ آخرین پیگیری بررسی شد. گربه‌ها به‌صورت عینی به دو دستهٔ مبتلایان شدید (مانند گربه‌های بی‌حال یا در حال احتضار) و مبتلایان با شدت کمتر (مانند گربه‌های هوشیار، آرام یا پاسخ‌گو) طبقه‌بندی شدند.
سیزده گربه (۱۲٪) پس از آغاز درمان جان خود را از دست دادند که بیشتر آن‌ها در طی یک هفته فوت کردند. از میان گربه‌هایی که زنده ماندند، اکثرشان دورهٔ درمان استاندارد ۸۴ روزه را دریافت کردند. در برخی موارد، براساس پاسخ به درمان، تغییراتی مانند افزایش دوز یا تمدید دورهٔ درمان اعمال شد. در دو مورد، پس از پایان درمان، عود بیماری مشاهده شد که درمان مجدد موفقیت‌آمیز بود.
گربه‌هایی که به‌عنوان مبتلایان شدید طبقه‌بندی شدند، نرخ مرگ‌ومیر بالاتری نسبت به گربه‌های با شدت کمتر داشتند. همچنین، گربه‌هایی که با علائم دیسترس تنفسی یا تب مراجعه کردند نیز با افزایش نرخ مرگ‌ومیر مواجه بودند. مصرف کورتیکواستروئید در میان گربه‌های فوت‌شده و گربه‌های شدیداً بیمار شایع‌تر بود و احتمالاً یک متغیر مداخله‌گر محسوب می‌شود. گربه‌هایی که فوت کردند، بیشتر دارای دمای بدن پایین‌تر، بیلی‌روبین بالاتر، آلبومین و پروتئین تام پایین‌تر و همچنین سطح سدیم و پتاسیم پایین‌تر بودند؛ با این حال، در تحلیل چندمتغیره، تنها افزایش سطح لاکتات دهیدروژناز (LDH) به‌عنوان یک پیش‌بینی‌کنندهٔ معنادار برای عدم بقاء شناسایی شد. فعالیت پلاسما LDH برابر یا بیش از ۳۲۳ U/L دارای حساسیت ۸۳٫۳٪ و ویژگی ۸۹٫۶٪ برای پیش‌بینی مرگ بود. با وجود افزایش استفاده از پروتئین‌های فاز حاد مانند آمیلویید A سرم برای پایش بیماران مبتلا به FIP، سطح آمیلویید A سرم پیش‌بینی‌کنندهٔ بقاء نبود.
نکات کلیدی حاصل از این تحقیق:
-
این مطالعه اطلاعاتی ارزشمند درباره پیش‌آگهی گربه‌های مبتلا به FIP ارائه می‌دهد. گرچه برخی نتایج (مانند بقاء کمتر در بیماران با شدت بیشتر بیماری) ممکن است بدیهی به نظر برسند، تأیید مبتنی بر شواهد علمی اهمیت بالایی دارد. گسترش این تحقیقات از طریق مطالعات آینده‌نگر یا بررسی سایر درمان‌ها (مانند مولنوپیراویر) و درمان‌های هم‌زمان می‌تواند سودمند باشد.
-
بقاء در گربه‌هایی با سطح بالای LDH کاهش یافت. اندازه‌گیری LDH در گربه‌های مبتلا به FIP ممکن است ارزشمند باشد، اما LDH همیشه بخشی از آزمایش‌های روتین در حیوانات کوچک نیست. در گربه‌هایی با LDH بالا، ممکن است نیاز به دوزهای بالاتر دارو، مراقبت حمایتی تهاجمی‌تر و پیش‌آگهی با احتیاط بیشتر وجود داشته باشد.
-
پیش‌آگهی در گربه‌های مبتلا به FIP هنوز به‌طور کامل مثبت نیست. باید صاحبان حیوانات آگاه شوند که شدت بیشتر بیماری با پیش‌آگهی ضعیف‌تر همراه است. هرچند این مطالعه LDH بالا را به‌عنوان شاخص پیش‌آگهی منفی شناسایی کرده است، اما نباید تنها براساس یک آزمایش تصمیم به اتانازی گرفت؛ بلکه باید این مورد را در کنار وضعیت بالینی، کیفیت زندگی، وضعیت مالی و باورهای صاحب حیوان ارزیابی کرد.
Goto S, Kamiyoshi T, Iwasaki R. Predictive factors associated with short-term mortality in cats with feline infectious peritonitis treated with remdesivir or GS-441524 or both. J Vet Intern Med. 2025;39(1):e17249. doi:10.1111/jvim.17249
زمان انتشار: سه شنبه 09 ارديبهشت 1404 (21 روز قبل)
تعداد بازدید: ۱۶۲
