با وارد کردن ایمیل خود محتوای این صفحه به ایمیل شما فرستاده می شود
انصراف
عقیم سازی در ایالات متحده بسیار رایج است، زیرا مزایای زیادی در زمینه عقیم‌سازی جراحی و پیشگیری یا کاهش بیماری‌های مرتبط با تولید مثل (مانند هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات، تومورهای بیضه، پیومترا، و نئوپلازی پستان) و رفتارهای جنسی دارد. در بسیاری از موارد، عقیم سازی باعث افزایش قبول پذیرش سگ‌های پناهگاهی می‌شود. با این حال، شواهدی از اثرات منفی احتمالی این عمل در حال جمع‌آوری است.
عقیم سازی با چاقی در سگ‌ها و گربه‌ها ارتباط داشته است، که ممکن است به دلیل تغییرات در سوخت وسازبدن ، افزایش مصرف غذا و یا کاهش فعالیت باشد. چاقی ممکن است خطر ابتلا به آرتروز و سایر بیماری‌های عمومی را افزایش دهد یا شدت آن‌ها را تشدید کند. به مالکان باید آموزش داده شود که چگونه فعالیت‌ها و میزان غذای حیوان خانگی خود را برای حفظ شرایط بدنی ایده‌آل تنظیم کنند.
یک وضعیت دیگر که با وضعیت عقیم‌سازی مرتبط است، بی‌اختیاری ادراری در سگ‌های ماده است. بی‌اختیاری ادراری در سگ‌های بالغ نادر است (0%-1%)، اما گزارش شده که در 5% تا 20% از سگ‌های ماده عقیم شده رخ می‌دهد. این خطر به ویژه در سگ‌هایی با وزن بیشتر از 15 کیلوگرم بیشتر است. برخی مطالعات ارتباطاتی با سن سگ در زمان انجام عقیم سازی گزارش کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر هیچ تأثیر معنی‌داری پیدا نکرده‌اند. علائم بی‌اختیاری ادراری ممکن است به‌طور زودهنگام تا 4 هفته پس از عمل جراحی بروز کند یا ممکن است به تأخیر بیفتد و تا 3 تا 10 سال بعد بروز یابد. علت این عدم کفایت مکانیزم اسفنکتر هنوز نامشخص است.
سگ‌های نژاد بزرگ و غول‌پیکر، به ویژه گلدن رتریور، ژرمن شپرد و روت وایلر، ممکن است خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های مفصلی، نئوپلازی و بی‌اختیاری ادراری ناشی از عقیم سازی در سنین پایین داشته باشند. تحقیقات نشان داده‌اند که گنادکتومی می‌تواند شیوع اختلالات مفصلی را در سگ‌های نژاد بزرگ تا 2 تا 5 برابر بیشتر از سگ‌های سالم (غیرگنادکتومی‌شده) کند، به ویژه هنگامی که در سگ‌هایی که کمتر از 6 ماه سن دارند انجام شود. به عنوان مثال، در یک مطالعه، میزان اختلالات مفصلی در سگ‌های نر گلدن رتریور بالغ سالم 5% و در سگ‌هایی که قبل از 6 ماهگی عقیم سازی شده بودند 27% بود. در مطالعه دیگری، اختلالات مفصلی در 21% و 16% از سگ‌های نر و ماده ژرمن شپرد که کمتر از 1 سال سن داشتند بروز کرد، در حالی که در سگ‌های سالم نر و ماده ژرمن شپرد به ترتیب 7% و 5% بود.
عقیم سازی ممکن است همچنین با افزایش خطر ابتلا به برخی از سرطان‌ها در سگ‌های نژاد بزرگ مرتبط باشد، اگرچه مطالعات کنترل‌شده در این زمینه کم است. در یک مطالعه از 683 سگ روت‌وایلر، سارکومای استخوان(نوعی سرطان استخوان) در 12.6% از سگ‌ها تشخیص داده شد؛ خطر ابتلا به سارکومای استخوان در سگ‌های عقیم شده قبل از 1 سالگی بیش از 3 برابر بیشتر بود.
(پارگی رباط صلیبی قدامی زانو) در نژادهای مستعد (مثل لابرادور رتریور) ارثی است؛ برخی عوامل محیطی (مثل عقیم سازی قبل از ۱۲ ماهگی، چاقی و شاخص توده بدنی بالا، فعالیت‌های مکرر با ضربه بالا) ممکن است به بروز این بیماری کمک کنند.
مزایای عقیم‌سازی در حیوانات خانگی شامل کنترل جمعیت، کاهش خطر برخی از سرطان‌های دستگاه تناسلی، و پتانسیل کاهش رفتارهای نامطلوب خاص (مثل سرگردانی، علامت‌گذاری، پرخاشگری) است. معایب آن شامل افزایش خطر برخی از مشکلات ارتوپدی مفصلی (مثل پارگی رباط صلیبی و دیسپلازی مفصل ران؛ به‌ویژه زمانی که عقیم‌سازی قبل از ۱۲ ماهگی انجام شود)، افزایش خطر افزایش وزن که می‌تواند فشار روی مفاصل و بیماری‌های مفصلی دژنراتیو را افزایش دهد، و پتانسیل افزایش احتمال برخی از سرطان‌ها (مثل سرطان استخوان و سرطان طحال ) در نژادهای مستعد است.
به طور کلی، توصیه می‌شود که عقیم‌سازی در سگ‌های نژاد بزرگ و غول‌پیکر تا سن حداقل ۱۲ تا ۱۸ ماهگی به تعویق بیفتد تا توسعه صحیح اسکلت حمایت شود. در نژادهای کم‌خطر، تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا و چه زمانی عقیم‌سازی انجام شود باید بر اساس خطرات سلامتی فردی، سبک زندگی و اولویت‌های صاحب حیوان خانگی باشد. برخی راهنماها برای تصمیم‌گیری در مورد زمان عقیم‌سازی بر اساس نژاد و جنسیت موجود است.
اگرچه تحقیقات بیشتری در مورد پاتوژنز بیماری رباط صلیبی قدامی و اقدامات پیشگیرانه مورد نیاز است، کنترل عوامل محیطی مرتبط با افزایش خطر این بیماری می‌تواند به کاهش احتمال آن در سگ‌ها کمک کند. توصیه‌ها شامل حفظ وزن بدنی سالم، به تعویق انداختن عقیم‌سازی تا پس از بلوغ اسکلت، ارائه فیزیوتراپی یا فعالیت‌هایی که عضلات اندام‌های خلفی را تقویت کرده و ثبات مفاصل را افزایش دهند، و تغییر فعالیت‌های با ضربه بالا یا چرخش مکرر برای جلوگیری از فشار اضافی است.
در گربه‌ها، عقیم سازی معمولاً اثرات منفی بلندمدت زیادی ندارد، به جز احتمال چاقی، و عقیم سازی پیش از بلوغ معمولاً برای این گونه قابل قبول است. با این حال، عقیم سازی در حیوانات زیر 7 ماه سن باعث تأخیر در بسته شدن سر استخوان ها می‌شود که می‌تواند خطر شکستگی‌های در ناحیه بالایی استخوان ها را در گربه‌های نر، به ویژه اگر چاق شوند، را افزایش دهد.
نتیجه‌گیری: دامپزشکان باید خطرات و مزایای عقیم سازی را با صاحبان حیوانات خانگی بررسی کرده و مناسب‌ترین سن برای عقیم سازیرا بر اساس نژاد و گونه تعیین کنند.
زمان انتشار: دوشنبه 18 فروردين 1404 (6 روز قبل)
تعداد بازدید: ۶۳
