وب سایت کلینیک دامپزشکی آران | خشونت و پرخاشگری در سگ و گربه

با وارد کردن ایمیل خود محتوای این صفحه به ایمیل شما فرستاده می شود

محتوای این صفحه به ایمیل شما ارسال گردید.

پست الکترونیکی

ارسال

انصراف

خشونت و پرخاشگری در سگ و گربه

پرخاشگری می تواند یک رفتار عادی در سگ ها و گربه ها باشد. مثلا گربه ها و سگ هایی که درد دارند ، وحشت زده و یا تحت استرس و زیر فشاراند ، اغلب علائم پرخاشگری را نشان می دهند.

اما پرخاشگری که پی در پی نسبت به افراد آشنا یا غیر آشنا و یا سگ و گربه های دیگر اتفاق می افتد ممکن است برای حیوان و افراد مشکل ساز باشد. سگها و گربه های پرخاشگر هم برای خود و هم دیگران خطرناک هستند ، با این حال بسیاری ازموارد پرخاشگری قابل درمان می باشند. مداخله زودهنگام همیشه بهترین گزینه است چرا که درمان را آسان تر خواهد کرد.

کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.

غالباً پرخاشگری نشانه اضطراب و پریشانی است که به بهترین وجه توسط دامپزشک یا یک متخصص طب رفتارشناسی دامپزشکی و با کمک شما به عنوان صاحب حیوان خانگی کشف می گردد. به یاد داشته باشید ، صاحبان حیوانات خانگی پرخاشگر چه از نظر اخلاقی و چه قانونی نسبت به رفتار حیوان خود مسئول هستند.

صاحبان حیوانات خانگی باید درصورت مشاهده اولین علائم هرگونه رفتار نگران کننده یا پرخاشگرانه ،از دامپزشک برای ارزیابی رفتار کمک بخواهند. درمان معمولاً شامل برخی تغییرات محیطی ، مداخلات رفتاری و داروهایی است که باعث کاهش اضطراب شده و به بیمار کمک می کند تا رفتارهای جدیدتر اموزش داده شده را آسان تربی آموزد.

کلیه ق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.

عوامل خشونت در سگ ها:

چندین فرم شناخته شده از پرخاشگری در سگ ها وجود دارد. برخی از انها شامل موارد زیر هستند:

پرخاشگري با انگیزه کنترل (پرخاشگري کشمکشی) زمانی است که سگ احساس کند فرد یا افرادی میخواهند برخی رفتار یا راه های رسیدن به آن رفتار سگ را کنترل یا تغییر دهند.آنها دستکاری را دوست ندارند (برای مثال ، پایین انداختن حیوان از روی مبل ، مزاحمت در هنگام خواب و غیره). این سگها مضطرب هستند و سعی دارند با پرخاشگری بر اضطراب خود فائق امده و تمام رفتارها را تحت کنترل داشته باشند.

پرخاشگری قلمرویی: این سگ ها اگر مناطقی را که احساس میکنند باید از ان محافظت کنند مورد تعدی قرار بگیرد از خود واکنش نشان داده و شروع به پرخاشگری میکنند. بیشتر سگها برخی از واکنشهای محافظتی را در مورد خانه ، متعلقات و موارد دیگر میتوانند از خود نشان دهند. سگهایی که پرخاشگرایی قلمرو ای دارند ، صرف نظر از نیت و رفتار فرد ، اجازه نزدیک شدن به قلمرو خود را نمی دهند.

پرخاشگری اضطرابی : سگهای مضطرب اگر احساس خطر کنند میتوانند پرخاشگر شوند. سگ های مضطرب عموما از اجتماعات دوری میکنند و سعی به گوشه گیری دارند . اگر آنها نتوانند به اندازه کافی از چیزی که نگران شان میکند دوری کنند آنگاه رفتارهای مرتبط با ترس و پرخاشگری را از خود نشان میدهند. پرخاشگری معمولاً هنگامی رخ میدهد که ان چیزی که نگران شان میکند حرکت کند. حملات حاصل از این نوع پرخاشگری از پشت صورت میگیرد و ممکن است بعد از گاز گرفتن ، بی درنگ سگ عقب نشینی کند. برای این سگ ها ، گاز گرفتن آخرین راه چاره برای خلاص شدن از عامل اضطراب محسوب میشود.

پرخاشگری غذایی : این نوع پرخاشگری در زمانی که سگ در حضور غذا یا زمانی که پیش بینی میکنند وقت غذا است و یا غذا از جلوی انها برداشته شود ،ایجاد شده و حیوان به صورت تهاجمی واکنش نشان میدهد. این پرخاشگری می تواند به سمت انسان یا حیوانات دیگر باشد. این سگ ها آنچه را که از نظر آنها کالاهای با ارزش غذایی (مانند استخوان های واقعی) محسوب میشود ، محافظت می کنند. آسانترین و امن ترین راه برای رفع خشونت این سگ ها ، دادن غذا در تنهایی بدون اینکه مزاحمتی برای حیوان ایجاد شود و یا تغذیه از پشت نرده یا در می باشد تا بتوانند از خوردن در تنهایی لذت ببرند.

پرخاشگری بین سگ ها : این نوع پرخاشگری فرا تر از دعوای ساده بین سگها است. کشف این نوع خشونت میتواند نشان دهنده وجود یک مشکل حاد و جدی باشد که یک سگ تحمل حضور یک سگ دیگر (یا کمتر شایع چندین سگ ) را ندارد. این تقریباً همیشه شامل سگهایی است که وارد دوره بلوغ اجتماعی شده و رفتارهای اجتماعی خود را تغییر می دهند.

پرخاشگری در گربه :

گربه ها نسبت به سگ ها عموما رفتار خشونت آمیز خفیف تری را از خود نشان میدهند. به همین خاطر است که انسان میتواند علایمی که نشان دهنده پرخاشگری در گربه هستند را اشتباه تفسیر کند . معمولاً گربه به چیزی که میخواهند خشونت نشان دهد و یا آن را گاز بگیرد ،خیره می شود (مثلا گربه دیگر، سگ یا انسان) . ممکن است این رفتارها با ایجاد سر و صدا ( فیف کردن یا هیس کردن) همراه باشند ،اما معمولاً با برخی از نشانه های برانگیختگی ، از جمله تکان دادن تند دم می باشد.

پرخاشگری بین گربه ها: در این نوع پرخاشگری ممکن است گربه ها به دو فرم با هم درگیر شوند . اولی درگیری مستقیم و آشکار مثل نعره زدن ، ایجاد سر و صدا های بلند ،هیس کردن ، دنبال هم افتادن ، کمین کردن ، پیچیدن به هم و دعوا و گاز گرفتن است .فرم دوم درگیری از نوع غیر مستقیم و مخفی می باشد .این نوع درگیری ها شامل تغییر مکان ، زل زدن و خیره شدن ، بستن راه همدیگر و گهگاه علامت گذاری با ادرار که عموما توسط گربه متجاوز انجام میشود ، می باشند.

پرخاشگری و اختلال کنترل تکانه (Impulse control aggression) در گربه ها نیز دیده میشود. این گربه ها وقتی میفهمند که انسان میخواهد بر برخی از رفتار آنها کنترل داشته باشد و یا مانع از انجام رفتارخاصی گردند ،عصبانی می شوند . این گربه ها می توانند خطرناک باشند چراکه سطح برانگیختگی آنها به سرعت تغییر پیدا کرده و به دلیل فعل و انفعالات منحصر به فرد عصبی- شیمیایی در مغز گربه ، ممکن است برای روزها بداخلاق و تحریک پذیر شوند. چنین گربه هایی در اسرع وقت به درمان نیاز دارند و تا زمانی که درمان نشوند ، از ارتباط فیزیکی با این گربه ها باید پرهیز شود.

خشونت در حین بازی: بچه گربه ها به عنوان بخشی از رشد طبیعی با اشتیاق بازی می کنند. از 12 هفتگی بازی آنها به تدریج خشن تر شده و از تعقیب و جهش و دویدن تبدیل به مبارزه و جنگ گشته تا جایی که بازی بیشتر متمرکز بر خشونت می شود. اگرچه این رفتارها ممکن است طبیعی باشند اما اگر آنها به سمت اهداف نامناسب (به عنوان مثال ، پریدن به دست و پای در حال حرکت و یا گاز گرفتن و یا حتی کودکان) هدایت شوند ، ممکن است سبب شروع فرم مرض گونه پرخاشگری در بازی تبدیل گردد.

ترجمه : دکتر امیررضا عامری نایینی ، دامپزشک بورد تخصصی بیماری های داخلی دام های کوچک

زمان انتشار: شنبه 16 فروردين 1399 (5 سال قبل)

تعداد بازدید: ۴۷۹۳