با وارد کردن ایمیل خود محتوای این صفحه به ایمیل شما فرستاده می شود
انصراف
پیودرم(Pyoderma) به عفونت پوست که در اثر الودگی با یک یا چند نوع میکروب (باکتری) به وجود می اید گفته میشود. این مشکل یکی از شایع ترین بیماری ها در سگ است اما در میان گربه ها کمتر دیده می شود.
به طور طبیعی باکتری هایی بی ضرری بر روی پوست بدن حیوانات زندگی می کنند که به آنها فلور طبیعی پوست گفته میشود. در شرایط عادی این جمعیت مبکروبی هیچ گونه مشکلی برای حیوان به وجود نمی اورد اما اگر سد دفاعی پوست در اثر عواملی نظیر ورود جسم خارجی، خاراندن ،زخم ،لیسیدن بیش از حد و غیره مختل شود آنگاه این باکتریهای بی ضرر می توانند وارد لایه های زیرین پوست گشته و در آنجا شروع به تکثیر نمایند. این وضعیت میتواند سبب ایجاد عفونت پوست یا همان پیودرم گردد.
کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.
پیودرم خود به دو دسته طبقه بندی می شود: پیودرم سطحی و پیودرم عمقی. خوشبختانه بیشتر عفونتهای پوستی از نوع سطحی هستند. در نوع سطحی تنها عفونت به لایه های فوقانی پوست و ریشه مو محدود شده و بنابراین معمولا درمان انها اسان تر و سریع تر می باشد. در پیودرم های عمقی ،لایه های عمیق تر یا گاهی تمام ضخامت پوست و بافت زیرپوستی نیز درگیر شده که ممکن است باعث ایجاد نشانه های عمومی همانند تب و بی حالی در حیوان بشوند. انواع عمقی عفونتهای پوست بسیار جدی تر از عفونتهای سطحی بوده و اغلب احتیاج به درمان های سفت و سخت بلند مدت دارند. پیودرم های عمیق بیشتر بر اثر عوامل زیربنایی دیگر ایجاد گشته و برای درمان قطعی ان میبایست هم به عامل زیربنایی و هم به خود عفونت رسیدگی شود. دامپزشکان معمولاً براساس مشخصات ظاهری عفونت ،گرفتن نمونه از پوست و مشاهده ان در زیر میکروسکوپ قادر به تشخیص عفونت عمقی پوست و تعیین احتمالی نوع یا انواع باکتری ایجاد کننده بیماری خواهند بود. کشت میکروبی و تعیین نوع انتی بیوتیک مناسب نیز برای کمک به تشخیص و درمان مناسب بسیار مهم هستند. برای انجام کشت میکروبی معمولاً مقداری از ترشحات یا بافت عفونی پوست را برداشته و برای تعیین نوع یا انواع میکروب های به وجود اورنده ان را به آزمایشگاه ارسال می کنند.
اغلب عفونتهای عمقی پوست به خاطر عوامل زیر بنایی و پشت صحنه به وجود میایند لذا بسته به نظر دامپزشک ممکن است برای دست یابی به تشخیص قطعی و کشف عامل ایجاد کننده از روشهای کمک تشخیصی دیگری نظیر بیوپسی پوست ،آزمایشات خون و ادرار ،کشت قارچ ،تراشیدن پوست ،آزمایشات آلرژی و غیره نیز استفاده شود. اگر شک به وجود جسم خارجی به عنوان عامل زیربنایی شود برای کشف ان می بایست از روشهای های کمک تشخیصی تصویربرداری همچون رادیولوژی و یا سونوگرافی استفاده شود.
بعضی از سگ و گربه ها بیشتر دچار به نوع خاصی از عفونت های پوستی میشوند. به عنوان مثال نوعی عفونت سطحی پوست به نام اپمپتیگو (Impetigo) بیشتر در توله سگهایی (اغلب انهایی که ایمنی بدنشان ضعیف است ،تغذیه خوبی ندارند ،مبتلا به انگل های داخلی هستند یا در محیط کثیفی نگهداری میشوند) دیده می شود. همپنین آکنه (ضایعات ریز کوچک بر روی پوست) نیز در توله های جوان بیشتر گزارش می شود.
آبسه و سلولیت که جزء انواع عمقی عفونت پوست محسوب میشوند که بیشتر در گربه هایی که به خارج خانه دسترسی دارند و یا جنگجو هستند دیده می شوند. در سگها نژادهای بولداگ ،پکینیز ،پاگ ،شارپی به پیودرم حاصل از چین های پوست بدن و آکنه بیشتر در نژادهای باکسر ،ژرمن شپرد ،بولداگ ،گریت دین ،روتوایلر و ماستیف گزارش شده اند.
کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.
بعضی از انواع عفونتهای سطحی پوست می توانند به علت عوامل دیگری همانند بیماری های حساسیتی پوست(مثل آتوپی ،حساسیت غذایی ،حساسیت ناشی از گزش کک) بیماری های غدد(مثل کم کاری تیروئید و پرکاری غدد فوق کلیوی) ،بیماری های انگلی (مایت ،شپش و کنه) و بیماری های با واسطه ایمنی یا خود ایمن ایجاد شوند. پیودرم های عمقی در حیواناتی که مبتلا به نقص سیستم ایمنی بدن هستند بسیار شایع ترند.
سه نوع پیودرم عمقی مهم شامل : 1- فرونلکلوز 2 – سلولیت 3 - آبسه هستند. در این مطلب یک به یک به صورت مختصر به انها اشاره میشود. اغلب این بیماری ها دردناک اند و در موارد شدید می توانند باعث ایجاد تب و بی حالی گردند.
1- فرونکلوز(Furunculosis): فرونکلوز در اثر پیشرفت عفونت سطح پوست به لایه های پایین تر از ریشه مو ایجاد میشود. وقتی فرونکلوز به وجود امد ریشه موهای عفونی شده می ترکند و عفونت به بافتهای عمقی تر سرایت پیدا خواهد کرد. این نوع عفونت عمقی پوست معمولاً پوزه(پیودرم بینی) ،چانه ،مناطق تحت فشار(مثل نوک آرنج ،پس زانو ،چناغ سینه (پیودرم پینه ای) یا بین انگشتان (پیودرم بین انگشتان) را درگیر می سازد. نواحی درگیر در پاسخ به این عفونت ها ممکن است دچار ریزش مو ،جوش ،سرخی،تورم ،جراحات خونریزی کننده ،شکاف یا زخم های ترشح دار یا بدون ترشح شوند.
2- سلولیت(Cellulitis): سلولیت از فرونکلوز نیز عمقی تر است. در این حالت عفونت به عمیق ترین لایه های پوست و بافت زیر پوست نفوذ کرده و میتواند به بافتهای دیگر نیز گسترش یابد. در این موارد پوست ممکن است از نظر ظاهری بسیار تیره و نازک گشته به طوری که در اثر کوچکترین دستکاری خود به خود شکاف برداشته و یک زخم باز ایجاد شود.
3- آبسه(Abscess): آبسه به عفونت موضعی ای می گویند که توسط دیواره ای از دیگر مناطق بدن جدا می شود .آبسه معمولاً حاوی چرک است. این مشکل بیشتر در گربه ها دیده می شود. معمولاً باکتری در اثر گزش یک گربه وارد بدن گربه گزیده شده گردیده و بدن برای مقابله با ان دور محل گزش دیواره ای میکشد. سپس دستگاه ایمنی با سربازان خود(مثل گلبولهای سفید) وارد عمل شده و به جنگ با باکتریها میرود. این مبارزه سبب تولید چرک و ابسه که به صورت تورم زیر پوستی حس میشود می گردد. اگر آبسه تخلیه و درمان نشود عفونت می تواند به داخل بدن نشت کرده و سبب ایجاد مشکلات جدی برای حیوان شود. خوشبختانه در بیشتر موارد آبسه ها سر باز کرده و محتویات انها به خارج از بدن تخلیه می شود. آبسه ها بیشتر در قسمت صورت ،گردن ،دست های جلو و اطراف دم ایجاد میشوند. این ابسه ها می توانند بسیار دردناک باشند. حیوان مبتلا به ابسه مخصوصاً اگر چرک به داخل بدنش نفوذ پیدا کرده باشد میتواند نشانی هایی از قبیل بی حالی ،گوشه گیری ،پرخاشگری ،بی اشتها و تب را از خود نشان دهد.
کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.
درمان پیودرم عمقی می تواند شامل یک یا چند تا از موارد زیر باشد :
1) تجویز آنتی بیوتیک به مدت چند هفته تا چند ماه.
2) حمام های آب گرم که در آنها آب و دارو گردش دارند.
3) شامپوهای درمانی و استفاده از داروهای موضعی مثل پماد و کرم
موفقیت درمان بستگی به استفاده از آنتی بیوتیک مناسب و تجویز به موقع داروها برای مدت زمان کافی خواهد داشت. همانطور که اشاره شد برای ریشه کنی انواع عمقی پیودرم می بایست علت زیربنایی ایجاد کننده ان کشف گردد تا در صورت امکان درمان و برطرف شود. اگر عامل اصلی ایجاد کننده مشخص نشد انگاه بیماری می تواند دوباره بازگشت پیدا کند. برای درمان پیودرم های عمقی معمولاً حداقل 12 هفته لازم است از انتی بیوتیک استفاده شود.
درمان پیودرم سطحی بسته به شدت و وسعت بیماری دارد. مثلاً در مواردی که قسمت کوچکی از پوست درگیر باشند می توان با کوتاه کردن مو و به کار گیری داروهای موضعی حاوی انتی بیوتیک(مثل پماد) و یا شامپوهای ضد باکتری برطرف شوند. اگر پیودرم سطحی قسمت وسیعی از پوست را درگیر کند و یا علائم ان شدید باشند لازم است همزمان به همراه درمان های موضعی از آنتی بیوتیک خوراکی نیز استفاده شود. درمان می بایست 14-7 روز پس از رفع نشانی های بیماری ادامه پیدا کند. از متداول ترین آنتی بیوتیک های مورد مصرف برای درمان پیودرم میتوان به سفالکسین اشاره نمود. انتی بیوتیک های دیگری نظیر کوآموکسی کلاو ،کلیندامایسین ،ارتیرومایسین و غیره نیز بر اساس نظر دامپزشک و نتایج ازمایشات هم گهگاه می توانند مورد استفاده قرار بگیرند.
کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.
پیودرم های سطحی معمولاً درمان پاسخ مناسبی می دهند. درمان پیودرم عمقی بسیار سخت تر و زمان بر تر بوده که در صورت عدم کشف علت اصلی ایجاد کننده ان و یا درمان ناقص دوباره می تواند بازگردند. در صورت مشخص شدن علت اصلی ایجاد کننده پیودرم (مثل حساسیت، عامل قارچی، جسم خارجی) می بایست همزمان با درمان پیودرم به درمان علت زیر بنایی نیز پرداخته شود .
در صورتی که از شامپوهای درمانی استفاده میشود شامپو می بایست برای 15-10 دقیقه بر روی پوست حیوان باقی بماند. کوتاه کردن مو نیز می تواند باعث سرعت بخشیدن به روند بهبودی پیودرم شود.
کتاب بیماری ها و مشکلات مهم سگ و گربه به زبان ساده، جلد اول: امیررضا عامری نایینی ، دامپزشک ، کلینیک دامپزشکی آران ،تهران ،ایران
زمان انتشار: يكشنبه 23 آذر 1393 (10 سال قبل)
تعداد بازدید: ۲۵۸۲۷
