با وارد کردن ایمیل خود محتوای این صفحه به ایمیل شما فرستاده می شود
محتوای این صفحه به ایمیل شما ارسال گردید.
ارسال
انصراف
 
سندرم تنفسی سگهای پوزه کوتاه

کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.

سندرم تنفسی سگهای پوزه کوتاه نوعی اختلال تنفسی است که به خاطر وجود یک یا چند مشکل در مسیر تنفس این نوع سگها نظیر بول داگ ،باکستر،بوستون تریر،پیکینز،پاگ و شیتزو به علت غیرطبیعی بودن فرم بینی و جمجمه شان ایجاد می شود. تورفتگی پوزه و صورت این نژاد ها یک سری اختلالات آناتومیک می تواند ایجاد کند که باعث بوجود آمدن مشکلات تنفسی گردد.
 
عوامل ایجاد کننده:
این اختلالات که می توانند به صورت تکی یا چند تا با هم در یک سگ پوزه کوتاه دیده شوند ،شامل موارد زیر هستند:
1) تنگی سوراخ بینی: اگر دقت نمایید بسیاری از نژادهای پوزه کوتاه سوراخ های بینی کوچکتری نسبت به سگهای پوزه بلند دارند. این حالت در مورد گربه نژاد پارسی نیز به خوبی قابل مشاهده است. اگر قطر سوراخ بینی نصف حالت طبیعی باشد انگاه سبب افزايش مقاومت در در برابر عبور هوا شده و عمل تنفس برای حیوان سخت میگردد.
2) کام نرم کشیده: کام نرم دقیقاً پشت کام سخت و در انتهای سقف حفره دهان قرار دارد. کام سخت و کام نرم که اصطلاحاً به آنها سق یا سقف دهان می گویند ،باعث جدا شدن حفره بینی و دهان از همدیگر میشوند. گاهی در نژادهای پوزه کوتاه کام نرم بلندتر از حد طبیعی است به طوری که روی حلق و حنجره کشیده میشود کو مسیر جریان هوا را تنگ مینماید. هنگامی که کام نرم راه تنفس را محدود کند سبب صرف انرژی و تلاش بیشتر حیوان برای تنفس می شود.
3) پشت و رو شدن کیسه های حنجره: این کیسه های کوچک که در حالت طبیعی به صورت جمع شده و غیرقابل مشاهده هستند در ته گلو و در حنجره قرار دارند. در هنگام عمل دم بر اثر فشار منفی شدید ایجاد شده به این کیسه ها بیش از حد نیرو وارد میشود که این نیرو می تواند سبب پشت و رو شدن انها گردد. این پشت و رو شدن می تواند سبب اختلال در جریان تنفس شود.
 
4) نای باریک: نای باریک قطر کمتری از نای طبیعی دارد. این حالت باعث ایجاد مقاومت در برابر جریان هوا گشته و تنفس را در هنگام عمل دم  و بازدم سخت می کند.
 

کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.

 
نشانی های بالینی:
نشانی های بالینی این سندرم بستگی به شدت ضایعاتی که در بالا ذکر شده اند خواهد داشت. معمولاً این اختلالات غیرطبیعی در هنگام تولد حیوان نیز وجود دارند اما علایم می توانند تا دو سالگی ظاهر نشود. حیوان در این مدت بدون بروز علایمی از وجود بیماری و بدون هیچ مشکلی به زندگی خود ادامه میدهد. برخی از سگهای مبتلا اصلاً در طول مدت حیاتشان علائمی نداشته یا علائم خفیفی از خود نشان می دهند. خرناس کشیدن شدید در هنگام خواب یا خرخرکردن نژادهای بوستون تریر،شیتزو و یا بولداگ درهنگام استرس و هیجانی شدن از این دسته نشانه های خفیف هستند که معمولاً احتیاج به درمان ندارند. از طرف دیگر برخی از سگها میتوانند به علت مسدود شدن مسیر تنفسشان علائم شدید تری را از خود نشان دهند. این حالت موجب ناراحتی حیوان گشته و باعث میشود برای تنفس نیروی زیاد مخصوصاً در هنگام دم صرف کند.
علایم سندرم تنفسی سگهای پوزه کوتاه ممکن است با گذشت زمان به تدریج شدیدتر شود. در دراز مدت افزایش مقاومت در برابر جریان هوا سبب انسداد و سست شدن دیگر اجزاء حلق گشته و باعث پیچیده تر شدن وضعیت بیمار گردد. در برخی موارد ادامه این روند میتواند حتی سبب روی هم افتادگی حنجره شود. معمولاً سگهایی که به این شدت گرفتار این مشکل هستند در اثر کمبود اکسیژن کبود(زبان و لثه شان)شده و تحمل فعالیت بدنی انها به شدت کاهش یافته ویا غش می کنند. بیماری می توانند در اثر چاقی ،آب و هوای گرم و هیجان شدیدتر شود. به همین خاطر لازم است از قرار دادن سگهای پوزه کوتاه در این شرایط مخصوصاً اگر حیوان در تنفس هم دچار مشکل باشد ،پرهیز شود. اگر سندرم تنفسی سگهای پوزه کوتاه شدید باشد ممکن است سبب خفگی و مرگ حیوان بگردد.
 
تشخیص:
معمولاً تشخیص این مشکل بر اساس نژاد سگ و گرفتن شرح حال و تاریخچه حیوان توسط دامپزشک انجام میگیرد. دامپزشک ممکن است سوالاتی در مورد وجود تنگی نفس و شدت آن ،وخیم تر شدن نشانی ها با گذشت زمان و غیره از شما بپرسد. فیلم برداری به مدت 2-1 دقیقه از سگ در هنگام مشکلات تنفسی و نمایش آن برای دامپزشک کمک بزرگی به تشخیص خواهد نمود. باید توجه داشت که بسیاری از بیماری های دیگر می توانند علائمی شبیه به این سندرم را ایجاد کنند. به همین خاطر دامپزشک می بایست با معاینه کامل و استفاده از روش های مناسب(مثل رایولوژی و یا ازمایش خون) به تشخیص قطعی برسد.
اسان ترین و واضح ترین مورد این سندرم ،باریک بودن سوراخ های بینی هستند که با مشاهده مستقیم به خوبی قابل تشخیص اند. برای تشخیص دقیق دیگر عناصر ایجاد کننده این سندرم (مثل بلند بودن بیش از حد کام نرم) احتیاج به استفاده از داروهای ارام بخش و معاینه دقیق حلق وحنجره در محوطه انتهای دهان و حلق می باشد. برای تفریق بین این سندرم با مشکلات دیگر که می توانند علائمی مشابه به هم داشته باشند معمولا از روشهای تصویربرداری مثل رادیولوژی استفاده میشود. از نشانه های وخیم شدن این سندرم می توان به افزایش تنفس های صدادار،تنگی نفس ،سخت شدن بلع ،خرناس های بیش از حد یا بی تابی در خواب (سنگین نشدن خواب) ،عدم تحمل فعالیت و تحرک بدنی ،کبود شدن رنگ لثه و زبان و سنگکوپ اشاره کرد. همچنین از دیگر بیماری هایی که نشانی های بالینی شبیه به این سندرم ممکن است ایجاد کنند میتوان عطسه معکوس ، نارسایی قلب ،بیماری های شش یا نایژه ها ، وجود توده بزرگ در دستگاه تنفسی فوقانی (بینی، حنجره، نای) ،افتادگی نای روی هم ، فلجی حنجره و... نام برد.

کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.

درمان :
باید توجه داشت که این مشکل مزمن و پیشرونده است. اگر از سگ نژاد پوزه کوتاه نگهداری می کنید در صورت مشاهده مشکل تنفسی حتماً باید به دامپزشک مراجعه نمایید. فرم های خفیف بیماری را می توان تا حدود زیادی با اجتناب از ایجاد استرس ،پرهیز از گرما و جلوگیری از چاق شدن حیوان تحت کنترل درآورد. در کل باید گفت که برای کنترل انواع خفیف تا متوسط این سندرم دو عامل پیشگیری و مراقبت بسیار حائز اهمیت میباشند که اغلب نیز موفقیت آمیز هستند. برای تصحیح اختلالات آناتومیک در فرم های شدیدتر لازم است از عمل جراحی نظیر گشاد نمودن منفذ بینی ،کوتاه کردن کام نرم یا ترمیم حنجره استفاده شود.
وجود این مشکل در برخی از سگهای پوزه کوتاه دلیلی برای کوتاه شدن عمرطبیعی آنها نیست. با این حال اگر اختلال تنفسی ایجاد شود می تواند فوری به یک وضعیت اورژانسی و تهدید کننده جان حیوان تبدیل گردد. به همین خاطر باید سگ مبتلا به این سندرم را همیشه تحت نظر قرار داده و از ایجاد موقعیت هایی که باعث به وجود آمدن مشکلات تنفسی می شوند پرهیز شود. سگی کع اغلب گرفتار اختلالات دوره ای تنفسی است اغلب وحشت زده میشود. این حالت ترس سبب میگردد تا حیوان تلاش بیشتری برای نفس کشیدن بکند. ایجاد این چرخه معیوب سبب تورم دستگاه تنفسی فوقانی گشته که باعث وخیم تر شدن وضعیت خواهد شد.
در صورت مشاهده نشانی های حاد لازم است حیوان را خنک و آرام نگاه دارید و بی درنگ به مرکز دامپزشکی مراجعه نمایید. اقدامات پیشگیرانه در خانه شامل پرهیز از هرگونه وضعیتی است که باعث ایجاد این اختلالات تنفسی می شوند. همانطور که قبلاً نیز ذکر شد چاق بودن حیوان سبب تلاش بیشتر برای تنفس میگردد. به همین خاطر در سگهای مبتلا به این سندرم کنترل وزن از اصول پایه پیشگیری محسوب میشوند.
برای این سگها گرمای زیاد محیط و له له زدن بیش از حد نیز خطرناک و مضر هستند. سگ را در روزهای داغ و شرجی باید در محلی خنک نگهداری کنید و به هیچ عنوان حیوان را در روزهای داغ تابستان در ماشین یا لانه در بسته و محفوظ قرار ندهید.
همانطور که اشاره شد استرس یکی از عوامل مستعد کننده  بروز علایم این سندرم می باشد. به سگهای مبتلا به هیچ عنوان اجازه انجام رفتار هیجانی مثل پارس کردن به طرف غریبه ها را ندهید و از کشیدن قلاده پرهیز کنید. برای سگهای مبتلا همیشه به جای قلاده گردنی از قلاده بدن بند (harness) استفاده نمایید. قلاده های گردنی باعث وارد شدن فشار به حلق و حنجره گشته که سبب رنجش حیوان میشود. اگر وضعیت حیوان وخیم تر شد لازم است بیدرنگ حیوان را به نزدیکترین مرکز دامپزشکی انتقال دهید. در مراکز دامپزشکی اقدامات اولیه درمانی شامل استفاده از آرام بخش برای کاهش استرس ،داروهای ضدالتهاب برای کاهش ورم بینی و گلو و همچنین اکسیژن درمانی می باشند. دامپزشک ممکن است درموارد اورژانسی که جان حیوان در خطر است اقدام به ایجاد شکاف کوچکی در ناحیه گردن بر روی حنجره نماید و در آن شکاف برای اینکه حیوان راحت تر نفس بکشد اقدام به لوله گذاری کند. در اصطلاح پزشکی به این عمل تراکوستومی گفته می شود. وقتی سگ از وضعیت اورژانسی خارج شد و حیوان نسبتا بهبود یافت انگاه دامپزشک با انجام معاینه کامل و استفاده روش های کمک تشخیصی در صورت احتیاج اقدام به جراحی برای رفع و یا تصحیح مشکل اناتومیک می نماید. جراحی ها اغلب شامل گشاد کردن سوراخ بینی ،کوتاه کردن کام نرم و یا برداشتن کیسه های پشت و رو شده حنجره میباشند. اگر حیوان مدت زمان طولانی دچار این مشکل باشد ممکن است بافت حلق در اثر تحمل فشار زیاد هوا متورم و ملتهب شود که  شانس موفقیت آمیز بودن جراحی نیز کمتر خواهد شد. در کل باید گفت که رفع انسداد حتی به صورت جزئی توسط جراحی می تواند بسیاری از نشانی های این سندرم را کاهش دهد.
تهیه و تنظیم:امیررضا عامری نایینی ،دامپزشک ،کلینیک دامپزشکی آران

کلیه حق و حقوق این سایت طبق قوانین نشر و انتشار متعلق به کلینیک دامپزشکی آران میباشد و و هرگونه استفاده از مطالب ، طرح ها و تصاویر پیگرد قانونی دارد.


زمان انتشار: سه شنبه 04 تير 1392 (11 سال قبل)
تعداد بازدید: ۲۴۳۰۶
لطفا سوالات خود را در این قسمت مطرح نفرمایید و به قسمت سوال از دامپزشک وب سایت مراجعه نمایید
*
ثبت نظر
درحال حاضر نظری برای خواندنی های دامپزشکی ثبت نشده است.